“Niyette birlik ve değişmez merkeze sürekli olarak yönelme eğilimi, sembolik olarak kıbleye yönelmeyi gerektirir. Birliği kendinde tam olarak gerçekleştirmeyi başarmış olan için, tüm zıtlıkların ortadan kalkmış olmasıyla, savaş hali de sona ermiştir. Zira artık, bütünsel bakış açısının tüm özel bakış açılarının üzerinde olması nedeniyle sadece mutlak düzen vardır. Böyle bir varlığa hiçbir şey zarar veremez. Onun için artık kendi içinde de dışında da hiçbir düşman yoktur. Kendi içinde oluşturduğu birlik aynı şekilde ve eş-zamanlı olarak kendi dışında da oluşmuştur; daha doğrusu, o varlık için yine bir zıtlık olan iç ve dış ayrımı ortadan kalkmıştır. Her şeyin kesin olarak merkezinde bulunmakla o, ‘kendi kendisinin yasası’dır. Zira, onun iradesi Evrensel iradeyle birdir. O, ‘İlahi Huzur’ olan Büyük Barış’a kavuşmuştur. İlkesel birlik ile aynileşmekle, ‘ezelî ve ebedî şimdi’nin mutlak eş-zamanlılığında, ‘her şeyde birliği ve birlikte her şeyi’ görür.”
Guénon, bazı dinî sembollerin “tradisyonel bilimler”e uygun şerhini yaptığı bu kitapta sembollerin ilk(e)sel ve metafizik anlamlarını ön plana çıkarmaya çalışmaktadır.
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.