Ben Baker Sokağı’na vardığım zaman onu, koltuğuna dizlerini çekmiş bir pozisyonda oturmuş ve piposu ağzında, düşüncelere dalmış bir şekilde buldum. Onun zorlayıcı bir sorunla uğraştığı oldukça açıktı. Elinin bir hareketiyle bana eski koltuğumu gösterdi ama ondan sonraki yarım saat boyunca benim varlığımdan haberdar değilmiş gibi davrandı. Sonra da olduğu yerden fırlayarak transından çıktı ve her zamanki gülümsemesiyle beni bir zamanlar evim olan yere davet etti.
Şuursuz adamı kâhyamın gözetiminde bırakıp üç kişi ölümcül lagüne doğru gittik. Çakıl taşlarının üzerinde, yaralanmış adam tarafından bırakılmış olan birkaç tane havlu ve kıyafet vardı. Yavaşça suyun kenarına doğru yaklaştım, arkadaşlarım arkamda Kızılderililer gibi tek sıra halinde yürüyordu. Havuzun çoğu oldukça sığdı ancak kumsalın delik olduğu yer dört ya da beş metre derindi. Bu noktaya iyi bir yüzücü girerdi ve burası çok güzel bir yeşil renkle parlayan bir havuzdu. Tepenin üzerinde bir kaya sırası vardı ve ben eğilerek oradan hevesli bir şekilde suyun derinliklerine baktım. Gözlerim, aradığı şeyi fark ettiği zaman havuzun en derin yerine bakıyordum.
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.