Sağım, ‘O’, solum kalbimdir benim!
n
Dereyi geçerken çocuk bezi değiştirilmez!
n
Ama dinozor, ormanıma girdi, kendini savun!”
n
“Ve nasibin seni bulacak, korkma!” dedi.
n
Sonunda yalnızlığımın çarkına çomak sokan, ‘ben’i keşfettim.
n
Zamanın gerisinde kalmış ruhumun eksik parçasını buldum.
n
İçindeki ses, sana, “Kötü olma, içimdeki çocuk küsüyor.” demişti. Hatırlasana!
n
Öyle böyle değil, kitabın tam ortasından, kör taklidi yapan, ‘yalan gerçek’, insanı yazdım.
Milyonlarca insan elmanın düşüşünü gördü, görüyor. Ancak sadece Newton, “Neden?” diye sordu. Neden?
n
Artık dudaklar kıpırdamaktan vazgeçti, sözcükler yoruldu.
n
Dünyanın dört bir köşesine, gönül kafesime konan talih kuşumun resmini çizdiğim bu eseri gönderiyorum.
n
Şehitler Ölmez!
n
Son sayfasını bilmediğin hayat kitabının bu ilk sayfasını çevir, oku kendini!
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n