Sen doğarken oğlum!Rüzgârı bekleyişi bitmişti uçurtmalı çocuğun,Yüreğim dalgalanmış uçuyordu gökyüzündeEllerim terlemiş, özgür bırakmıştım dünyayı.
Sen doğarken oğlum!Yağmur yağıyordu hastanenin avlusuna,Mevsimin en delisi gibi,İçimdeki nehir çoktan taşmıştıOlan bodrum katlarına olmuştu.
Çocuklar oturuyor sıralarda, dolduruyor kahkahaları boş koridorları ve bir öğretmen izliyor uzaktan küçük masum dünyaları. Kalemine ilham olan çocuklarına, çocuklara dair ne varsa içinde döküyor bir bir sayfalara. Gelin beraber bakalım başka bir gözle masum dünyalara.
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.