Gözlerimizi kapatıp çocukluğumuza döndüğümüzde hepimizin gözünün önüne gelmez mi o gaz lambası? Kış olur, yaz olur ama o duvardaki varlığı hepimizi yoklamaz mı? Gölgesinde yaptığımız kukla oyunlarımız, sohbetlerimiz, içtiğimiz çayımız, ellerimizi ona yaklaştırdığımızdaki bize verdiği sıcaklık hiç aklımıza gelmez mi? Yokluk vardı ama en büyük varlık aslında o zamanlar vardı.
Anlayamadık..Bak ne güzel yanıyor,Duvarda gaz lambası.İçerisinde vardır,Büyük yürek acısı.Acısı derin olan,Lambaya derin bakar.İsli duman altında,Gözleri ari arar.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.