"Sesler duyuyorum bu şehirde. Bana ait ama yabancı sesler... Anonslar yapılıyor yüksek binalardan intihar edenlere. Kulaklarım ağrıyor baba. O kadar çok ağrıyor ki kendi sesim sanki beni sağır ediyor.
Bazen gökyüzünde beni terk edip giden kargayı görü-yorum. Balkonumuza düşen o siyah yaratığı, kanadını iyileştirmek umuduyla çırpındığım saf çocuk günlerimi özlüyorum. Sadece özleyebiliyorum baba çünkü artık kendimi bile iyileştiremiyorum:'
İnsan bazen kimseye ihtiyaç duymadan kendini iyileştirmeli. Geçmişine yüz çevirmeden, yaptıklarından, pişmanlıklarından utanmadan sadece susmalı.
Bu kitap belki de sadece susanlar içindir.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.