“Gülizar Anne, üç yıldır kendisini ziyarete gelmeyen kızlarını düşündü. "Analarını hiç mi özlemediler?" diye mırıldandı. Hüsniye Hanım duydu onu.
-Özlemişlerdir elbet! dedi. Onlar da ister gelip görmeyi... Fakat kim bilir ne sıkıntıları var. Belki de bugün yarın gelirler.
-Ah Hüsniye'm, ben anlatmaktan usanmadım, sen dinlemekten... Bak yine bayram geldi. Kızlarım da bir yerlerden çıkıp gelseler... "Anacığım!" diye boynuma sarılsalar... İşte o zaman bayramlarda benim olur dünyalar da... Ne çare ki gelmiyorlar... Gelmiyorlar...
-Sen gönlünü ferah tut. Sana öyle bir süpriz yaparlar ki gözlerine inanamazsın.”
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.