Murat Özyaşar'dan şaşırtıcı ve yetkin bir ilk kitap...
Pavase'den bir cümleyle başlıyor Ayna Çarpması; 'Kendimi yalnız bırakmamak için bütün gece aynanın karşısında oturdum.' Ve Beatles'tan bir dizeyle kapanıyor: 'Bu sabah aynaya baktım kimseyi göremedim.' Çarpışmalar, bölünmeler, kırılmalar ve dağılmalar...Yani bir hayatla hesaplaşmanın tüm sancıları... 'Murat Özyaşar'ın, kendi kuşağının öykücüleri arasında çok geçmeden ayırt edileceğini öykülerini ilk okuduğumda da düşünmüştüm. Doğu'nun içinden çıkıp edebiyatın kılcaldamarlarına yürüme cesareti vardı onda. İçinden çıktığı kültürün kendini kıyaslıyabilecek bütün yaşamsal sıkıntılarından yazınsal yazının derinliğine dalarak kurtulabileceğini çok erken görmüştü.'
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.