Şîa’nın oluşum sürecinde, Hz. Peygamber’in vefatından sonra, yerine Hz. Ali’nin dinî ve siyasî anlamda Müslümanların imâmetine, nass ve tayin edildiği şeklinde bir düşünce geliştirilmiştir. Bu anlayışa göre; Hz. Ebû Bekir, Hz. Ömer’in de katkılarıyla Hz. Ali’nin bu hakkını gasp etmiş ve onun yerine halife olmuştur. En erken hicrî birinci asrın sonlarında ve önceleri gulât çevreler tarafından dile getirilen bu düşünce zamanla sistemli bir hale getirilmiştir. Bu çalışma ne Şiîliğin yerilmesi ne de Sünnîliğin savunulması gibi bir önyargı taşımaksızın, temel kaynaklara dayanmak suretiyle bu sürecin ortaya konulmasını hedeflemektedir.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.