O’nun gönlünde ne vardı?
O’nun gönlünde; hidâyet bekleyen insanlık vardı. O’nun gönlünde; takvâya eriştirilecek ümmet vardı… O’nun gönlünde;dertlerine derman olunacak garipler, mazlumlar, kimsesizler veyetimler vardı.
Çünkü; O’nun âlemlere rahmet olan gönlü, uçsuz bucaksız bir cihan gibiydi. Bütün mahlûkat o gönlün derûnundaydı. Kezâ; O sav bir yağmur gibiydi; bütün ücrâları bile yeşertiyordu.O sav bir güneş gibiydi; bütün kuytuları bile aydınlatıyordu. Bu dâvâda;Ömür boyu Rasûlullah sav Efendimiz, hiç tatil yapmadı. Bir ağacın altında istirahat edeyim demedi. Çünkü O sav;
Açları doyurmakla açlığını unutur, mânen doyardı.
Fakirlerin derdine derman olmakla ferahlardı.
Hidâyetlere ve takvâya vesile olmakla, huzur bulurdu.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.