El değiştiren hatıralarZamanı genişletiyorGeriye gittikçe kararan görüntülerBembeyaz bir sabah ışığına bürünüyorGüneş daha doğmamışAma her yer aydınlık sanki
Şairin dili inceldiğinde, ışık daha da bir ihtişamla dolar evrene. Hem kör eden hem kamaştıran ışık, gerçek ve hayal dünyalar arasında sessizce, maharetle örer ağını. Zafer Şenocak’ın bu şiirlerinde ses–hece–nefes, “ilk ışığın” ifadesinde dilsizliğe pansuman bir sessizlik örüyor. Kulak verenler ışık diliyle karşılaşacaklar.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.