Bir ada, iki halk: Rumlar ve Türkler. İki halka düşen tek yazgı : Acı…
n
Göç, kayıp, korku ve acılarla geçen yılların ardından biraz huzur bulmak için dağlara doğru yürüyen yaşlı ve yorgun Stavi, anılarında uzandığı geçmişinden yaşadığı güne geri dönemeyecek; sonsuzluğa akarken de iki adanın ve iki halkın acılarını gerçek ağızdan anlatacaktır.
n
Bir ada, iki halk. Bir zeybek, iki yürek. Yaslı kara parçasında yüreklerin, zeybeklerin, halkların, yazgıların, umutların, yarınların kâh kucaklaştığı kâh ayrıştığı yer.
n
Dimitri ile Mehmet… Aynı tavlaya zar atıp, aynı zeybeğe diz vuran; aynı milletin olmasa da aynı duygunun doğurduğu iki adalı, iki komşu, iki kardeş.
n
Eleni ile Zehra… Cenazelerini beraber gömüp, düğünlerini beraber kuran; aynı topraktan hasat edip aynı toprağa evlat doğuran; iki adalı, iki komşu, iki kardeş.
n
Rothea... Doğa kadar sade ve temiz… Şairin “çiçek nedir bilmeden bozkırlara dalmışsan…” dediği kadar acıdan, aşktan, dünyadan habersiz gonca olamadan açılmış ama hayata inat, her şeye inat solmamış küçük kız çocuğu.
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n