Tohumdan ipeğe giden yolu kat etmek sanıldığı kadar kolay mıdır? Mankenleri
n
süsleyen ipek giysiler, evimizin köşesine serdiğimiz paha biçilmez ipek halılar
n
“uzun ince bir yolun” el emeği, alın teri, göz nurunun ürünleridir. Bunu anlamak
n
için, Bursa’nın Tahtalı Köyü üreticilerinden Hüseyin Uslu’nun dilim dilim yarılmış
n
nasırlı ellerine bakmak yeter de artar bile: “Alın teri yeterli mi ki? Böceği, çocuğun
n
torunun gibi sevip besleyeceksin ki ipeğini mayalasın.”
n
Bursa’da ipeğin serüveni nisan ayının sonunda başlayıp, temmuz ayının ilk
n
günlerinde noktalanır. Kışın bitiminin ardından baharın iç ısıtan sıcaklarının
n
başlamasıyla üretici işe başlar. Evin yatak odaları hatta misafir odaları bile boşaltılıp
n
ipekböceğine ayrılır. Bursa evlerinde gereksinimden çok odaların bulunması
n
şaşırtıcı değildir; fazla olanlar ipekböceği yetiştirmede kullanılan odalardır. İpeğin
n
altın yıllarında bu odalar konuklara değil ipekböceğine ayrılıyormuş. Yüzyıllar boyu
n
Bursa evlerinde ‘böcek’ler hep baş konuk olmuş! Ama günümüzde bu odaların
n
işlevsiz, boş kalmaları hüzün verici. Bursa’nın Hasanağa Beldesi’nde asırlık
n
yıkık bir evin odasında sepet içerisinde kalmış ipekböceği kozaları neyi anlatıyordu
n
acaba? Raflarda kalmış tabaklar, gaz lambası, çatal-kaşık... Bir sepet içinde unutulmuş
n
ipekböceği kozaları! Sahibi belki de kozalarını satamadan göçmüştü bu dünyadan.
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n