Sonra birden sırtüstü bırakıyor kendini.
n
Kafasını güm diye taşlara çarpıyor.
n
“Annecim! İyi misin? İyi misin Annecim?”
n
Annemin başını kucağıma yerleştiriyorum. Kış güneşi birtakım bulutların arkasına gizleniyor.
n
Sanki kış güneşi bile bize iyi gelmek istemiyor.
n
“Burda her şey kötü gidiyor,” diyor Annem.
n
“Güneşli bir yere gidelim Annecim. Sıcak bir yere.
n
Rüzgârdan kurtulacağımız bir yer olsun.”
n
“Rüzgâr kafama kafama sokmak için uğraşıyor:
n
Büyüyorsun. Büyüyeceksin.”
n
“N’olur Annecim.” Ağlamaya başlıyorum. Annem kafasını yattığı taşlara vuracak diye korkuyorum. Korkumdan ağlamaya başlıyorum.
n
“N’olur Annecim, n’olur bir şey yapma.”
n
Annem doğruluyor. Beni kendine doğru çekiyor.
n
“Seni bu kadar korkutuyor muyum? Affet beni Bambim.
n
Benim güzel bebeğim, bağışla anneni.”
n
Ayağa fırlayıp beni de kaldırıyor. Otele kadar koşuyoruz.
n
Annem rüzgârı yendi! Büyümemden de korkmuyor artık.
n
Annem kendine geldi. Bir daha Bambi’yi okumayacak bana.
n
Ben de büyüyorum artık. Büyüyebilirim. Annemi hiç üzmeden.
n
Annemi üzmeden rahat rahat büyüyebilirim.
n
n
“Kırık bir kalbin romanı; aynı zamanda tekinsiz bir gerilim…”
n
Neue Luzerner Zeitung, İsviçre
n
n
(Tanıtım Bülteninden)