Her şiir kendi somut varlığıyla yankılar, görünmek ister. Şiirin kendi iletişim gerçekliğinden hareketle; her şiir, soyut bir düşünün çok ötesinde sevilenlere acısıyla ve mutluluğuyla kol kanat geren- somut bir hareketin içerik dolu ontolojik (varlık -bilim) kitabesidir. Şiir, her şeyden önce belli bir varlık gücün düşünce (beyin) arasında mekik dokuyarak somut bir oluşumun dönüşümünü sağlayabilmesidir; iste bu varlık gücün hareket alanındaki yol güzergâhında şiirler doğar. Elbette, bu doğuş sürecinde iç ve dış etmenlerin rolü olacaktır bu etkileşim, ister istemez o şiiri niteliksel olarak belirler ve giderekten de onun sanatsal değerinin çimentosuna dönüşür. Özlem, hasret, mutluluk, başkaldırı veya mutsuzluğa dair şiirler, bu harcın çimentosunda hep saklı kalırlar.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.