Bir taraftan güvercinlerin karınlarını doyururken bir yandan da ekmeklerin çöpe gitmesine engel olmuştum.
O günden sonra o güvercinler benim güvercinlerim olmuştu. Alışmıştık birbirimize. Ben ekmekleri veriyordum, onlar sevgilerini. O günden sonra nineme daha çok bağlanmıştım. Çünkü sevmenin ne kadar büyük bir değer olduğunu daha küçücük yaşımda benim anlamamı sağlamıştı.
Sevmekten korkmayın! Çünkü en değerli varlığımız kalbimizdeki sevgimizdir...
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.