Türk Vergi Sistemine ilişkin olarak uygulayıcılar tarafından en çok şikayet edilen konuların başında vergi kanunlarındaki yoruma açık ifadeler ve yapısal dönüşüm esasına uygun olmayan düzenlemeler gelmektedir. Bu serzeniş uzun yıllar vergi hukukunun temel taşını oluşturan kanunlarda değişikliğe zorunlu kılmıştır.
Bu anlamda vergi mevzuatının sık sık değişmemesi mükellef ve uygulayıcılar tarafından basit bir şekilde anlaşılabilecek ve mükelleflerin vergiye gönüllü uyumunu sağlayacaktır.
Bu anlamda 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nda bulan gecikme faizi ve pişmanlık zammı ile 6183 sayılı A. A. T. U. H. K’u kapsamında ele alınan gecikme zammı ve tecil faizinin birbirleri ile olan benzerlikleri nedeni ile karıştırılmakta ve yanlış uygulamalara sebep olmaktadır. Bu nedenle 4 ana konunun birbirleri ile olan benzer ve farklılıkları bakanlık görüşleri yanı sıra yargı içtihatları da göz önünde tutulmak suretiyle özgün bir çalışma ile anlatılmaya çalışılmıştır. Konulara ilişkin örneklerin seçiminde zihinde kalıcılık düşünülerek tebliğ düzenlemelerine bağlı kalınmıştır.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.