Tren istasyonunda bankta oturan orta yaşlarda bir kadın; kasvetli havanın ve öfkeyle gürleyen bulutların aksine, bir hayli sakin; dalmış, elindeki yıpranmış fotoğrafa bakıyor öylece. Yutkunuyor ve gözlerinden akan yaşlara aldırmadan gülümsüyor. Sonra aniden çantasından çıkardığı silahı kafasına doğrultup intihar ediyor
Hikâye burada başlıyor, aslında “bitiyor!”
Kadın en az adam kadar çaresiz,Adam en az kadın kadar siyah.Kadın çaresizce adama sığındı,Adam kadını sessizce karanlığına kattı.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.