Yüzün tavandaDerleyip topladın duvarlarıNehir, örümcek, kullanılmayan saçlarımıBir harf büyüttün daraltmadanAdımlar yok düğümler köşesizBaban arkandan seslenecek sanıyorsunÇünkü dudakları arasındadırGüneşin kıvranarak geçişidiyen Sümeyra Yaman, dünyayı ince bir ruhlaşekillendiriyor. Unutulan bir kutsal görev gibihatırlatıyor kadınlığın varlığını. Yaman, ilk kitapolmayı unutturacak ustaca şiirlerle adım atıyorşairliğe.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.