Kopar gelir sahibinden;Kırıldığı o gün.Acısı ayazdadır,Feryatları buzda…Yine de eğilmez, eğmez başını cellâda...Üşütür, korkutur, yakar.Sonunda yine kahredip güneşeHayat için, girer toprağın koynuna…Kardan kadın; acımaz kendine asla!
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.