Uçurum, en dipteki özlemininEn ağrılı yerineYüreğindeki yangından bakardıBen, iç denizlerimin bir solgun kıyısındaAğlardımSen gidinceDupdururken niye kan kokarBir çiçeğin boynundaki kuğusuDüş kırıklığının sancısının kokusuNereye uçarSu,Çürümüş zamanların kokusuna akıyorSaydamlığı ağlıyorYarasınaDüşlerinin denizlerine çizdiği bütün haritalarNasıl olabilirdi onsuzluğa yönsüz bu kadarTerk edilmiş yılgın evlerin pencereleriYarıda kalmış sevdaların ortasınaKanadı
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.