Geçmek gerek,Rüzgar sesi geliyor, geçmek gerek.Ve ben yolcuyum, ey daimi rüzgarlar!Götürün beni yaprakların oluşum enginliğineKavuşturun beni suların tuzlu çocukluğunaVe ayakkabılarımı üzüm bedeninin gelişimine dekDoldurun tevazûnun güzellik kımıltısıylaDakikalarımı tekrar eden güvercinlere dekZirveye çıkarın içgüdünün beyaz gökyüzündeVe varlığımın gerçekleşmesini ağacın kenarındaKaybolmuş temiz bir ilişkiye dönüştürünVe yalnızlığın teneffüsündeÇarpın bilinç kapılarımıSalın beni o günün uçurtmasının peşineGötürün beni yaşam boyutlarının halvetine“Hiç”in mülayim huzurunuGösterin bana.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.