Var gibi göstermedim olmayanıBakışlarınızın pasıyla yıkadım yüzümüBinlerce pıtrak yapıştırdım dilsizliğime Ruhumda dile geldi susan bakışlarınız
Benim içinizde yaşadığıma Yalnız sözcüklerim tanıklık edecek Sokakların gölgesine gömdüğüm yalnızlığımHarflerin öğütmediği adımı şiirlerimle parlat
Öyle bir yere vardım ki kendimdeNesneler insanlara dönüştü gözlerimin önünde Gülüşüm bakışlarınızda esen rüzgârAşınmış denizlere koşan ırmaktır
Ey doğduğum topraklar Ormanlar utandı köklerimin çıplaklığından Ben ne yüzmeyi bilirim ne unutmayı sevdiklerimi Taş kesilmiş ruhumun paslı denizi bile yosun kokar
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.