Sabah ezanından hemen sonra iki kat yukarıda bulunan odasından topuk fortu kırılmış yüksek ökçeli ayakkabılarının çıkardığı rahatsız edici sesiyle ilk aşağıya inen Matilda oldu.Matilda deli dolu, fütursuz davranışlarına bir yenisini daha eklemişti. O halde Ömer’in yanına yaklaştı. Ve çöldeki hoyrat bir rüzgârın rahatsızlık verici yıkıcı etkisi gibi şöyle söyledi.“Gugguriguuuu! Gugguriguuuuuuuu!”
Bizans ve Latin melezi atalarından miras kalan sinir bozucu aksanıyla sözüm ona kitaplarda yaşayan şehir horozlarının kukuriku ötüşünü yapmıştı… Hem de kendisine yakışmayan bir nüktedanlıkta… Hâlbuki Ömer’in bildiği tek horoz sesi köyündeki paçalı yanık sesli horozların “Üürüüüüüüüü” diye çıkardıkları güzel sesleriydi.
(1922,İstanbul. Birinci Cihan Harbi’nden sonra kayıp evlâtlarını arayan, çaresiz bir baba’nın hikâyesi)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.