en dar kafes sonsuzluktur
şiir onu insanlarla tanıştırdı, onları kaynaştırdı
öyle ki birlikte öldüler sevine sevine;
ama yeni dostlar dayanıksız çıktı...
onunla ölüp başkalarıyla dirildiler
o ise hep kendisiyle...
böylece ruhu ona kaldı.
hepsi için şiir dizdi.
elbet her biriyle tanışmadı; kimine pencereden
bakarken, kimine az da olsa suladığı çiçeğine
su verirken rastladı.
sonsuz dirilişin öykülerini anlattı onlara;
sevdiler bazılarını.
az tanıyorlar şimdi onu şiirlerden yalnızca.
gariptir dökülen saçlarına hiç aldırmaz onlar...
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.