Katıksız bir hümanist olarak tanınan Antonis Samarakis, bu özelliğini tüm eserlerine kuvvetli bir şekilde yansıttı. Yazarın konu edindiği ana karakterler her zaman "sıradan insanlar" oldu. Geçen yüzyıl insanlarının tüm açmazlarını, ahlaksal ve moral çöküntülerini, yaşadığı çırılçıplak yalnızlığını ve ezilmişliğini eselerinde bıkmadan işledi durdu. Dilindeki satiriktik üslup ise, hiç vazgeçmediği bir diğer özelliğiydi. Bu yolla anlatılan acı yüklü öyküler bir yandan okurun yüreğini burkarken, diğer yandan da acı acı gülümsetti. Samarakis son kitabı "Kontra"da, bu sayılan özelliklerin tümünü içinde barındırdığı görülüyor. Örneğin Yunanistan Emniyet Örgütü’nde çalışan jandarma eri Panayotis Pandelupos, amirlerinden sürekli duyduğu "kes sesini be!" azarını savunmasında kendisine düstur ediniyor... Mahalle berberi Fondas’ın; Yorgi’nin yüzünü ters - yön tıraş edip giderken usturası gibi, çenesi de durmadan işleyerek neler anlatmıyor neler... Çok sevdiği annesinin ölümünün ardından Yorgos, çeşitli araçlarla intihar etmeye çalışıyor, sonunda boğazına tıkanan şam fıstıkları yüzünden boğulmak üzereyken... Önemli Yunanlı yazarlardan Samarakis’in öyküleri komşu ülkedeki insan manzaralarını doyasıya seyretmemize olanak tanıyor.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.