Dilbaye, hew xwe girt. Ji kanîken çaven we du dilop hâsir bi re ketin û hedî hedî bi ser demen we yen terûteze ve berjer herikîn. Dile we dîsa bi ber bahozan ketibû, re û dirb ji ber girtibûn. Hesiren ku ji kanîken çaven we diherikîn, ew bi ber baye hestan dixistin, dil û mejî le ditevizandin. Her ku dilop berjer diherikîn, ew jî bi dû wan diket. Hedî hedî cî û vvare ku le bû, ji bîr kir. Derbasî cîhaneke din bû, ew cîhana ku di nav mejiye we de her tim zindî bû û dubare dibû. Çû we roja ku Elî je re gotibû: "Ez ji te hez dikim! Ez dixwazim kitana spî bavejim sere te!"
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.