Çiçeklerin açmaya, uğur böceklerinin uçmaya başladığı güneşli bir bahar günüydü. Böyle günler; yemyeşil çimenlerde koşmak, zıplamak, top oynamak için birebirdi. Kirem de böyle günlerde çok mutlu olurdu. Nasıl mutlu olmasın? Bahar, sımsıcak hava, yemyeşil çimenler… Bir köpek daha ne ister?
Parlak, sarı renkli, yumuşacık tüyleri ve kocaman gözleri vardı Kirem’in. Islak burnu kahverengi ve dişleri pirinç tanesi gibiydi... Kirem, kendisini çok seven sahipleriyle birlikte şirin bir evde yaşıyordu. Yaşadıkları mahallede birçok kedi ve köpek arkadaşı vardı. Kirem uysal bir köpekti ve arkadaşlığa çok önem verirdi. Çünkü tüm arkadaşlarını sevmenin, birlikte güzel zaman geçirmenin ve sahip olduklarını paylaşmanın önemini bilirdi. Kirem ve komşunun hikayesinin başlangıcı bir bahar günüydü.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.