Kar yağıyordu; günlerden çarşamba aylardan şubattı.Üşüyordum;Tüm günahları örten sessizliğiyle gecenin kalbine yağıyordu kar.Ve ben bir şehrin bütün yetimliğiyle yapayalnızdım.
Sokaklar boyu yürüdüm;Gelip tam ortasında durdum içimdeki boşluğun…Hiç kimse tanımasın istedim beniYakalarını kaldırdım yalnızlığımınİlikledim önünü korkularımın
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.