Ben onlarda görmüştüm gidenin gitmekle bir insanda bitmediğini, sadece geride kalan için en ağır imtihanın özlemek olduğunu… Babamın gülleri sanki bir başka açmıştı o gece. Kokusu, görüntüsü bir başka güzeldi sanki… Ahra gibi, babam gibi, Anzor’u da ölümsüz kıldık o gece ve dalından kopardığımız güllerden birini daha bıraktık en sevdiğimiz şelalemizin koynuna, huzurla uyusun diye…
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.