Fikrim telaşe düştü zihnim yine firardaKendimle karar aldım kendim yoktu karardaDünüm eşken dününe, bugün yine zarardaBir Hicranın gözyaşı aşkın nârına düştüAşkın nârı denilen gerçek değil bir düştü...Cahit Günay Biliyordum gönül tezgahında ilmek ilmek dokuyordu her heceyi ve gönül imbilkerinden damla damla süzülüp gelen duygular ile bir nakkaş edasında kanaviçe işler gibi nakşediyordu her bir dizeyi.İnsanı dizeleri arasına çeken bir efsun vardı şiirlerinde kah, Kaf dağına , kah sahada kızgın kumların üzerine sürüyordu insanı. Bu dizeler bu şiirler yastık altında kalmamalı, gün yüzüne çıkarılmalı ve bu efsun dan her okuyucu bahsini almalıydı.Hiç kimse fani dünyada baki değildir, sarı mermerler üzerine yazılmadan adımız ardımızda bir eser bırakmalıydı.Safiye Samyeli
Taşınmıyor gövdemle gayri belalı başımNe çabuk büyüdün sen, ne çabuk söyle yaşımTasalanma ey ömrüm hazır kabirlik taşımGideriken gözlerim nurunu gökte beklerKalan günün Hicranı gönlüme matem ekler.Cahit Günay
Onun şeirlərini oxuyandan sonra adama elə gəlir bütün quşlar sevgi ugruna uçur: "Ötən hər quş sevdiyimə ötüyor" deyir bu şair.O, sevgiyə alışıq şairidir "Vedalara alışıq deyiləm" deyən...Amma bir şeirində "İstifa ediyorum" deyir, mətləblərini rəssamı oldugum bu kitabdan biləcəksiniz, oxuyaq Cahit Günay'ı.Sayqılarımla: Sehran Allahverdi
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.