Bir uçurtmam vardı umuda uçurduğumAsi maviliğin altında dalga dalga savrulanBeyaz yelelerini asil bir at edasıyla üzerinde taşıyan.Kararttılar gökyüzünü kuşları ürküterekVe boğdular yasa, kelebekleri.Heyhat!Ölmüş tüm insanlarYaşayanlar ne peki?Vurdular uçurtmamı, umudum kahr-u perişan edildi!Ey gökler niçin gömüldünüz karanlığa açın perdeleri!Ortalıktaki cesetler görünmeli!Ömrümün geri kalan şaşkınlığınıHoyrat ellerde incitilmiş insanlığımı Utanca katık ederek yaşıyorum.Ölmüş her insanlık namına utanıyorum kendimden.Heyhat!Cesetler haset kokmakta, kibir kokmakta, öfke kokmaktaYıkanmadan gömülmekte ruhlar!Yüzünüze gülenler de ölmüş belli kiTıpkı insanları tanıdıkça vurulan uçurtmam gibiBenim gibi…
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.