Kendi derimi yüzüyorum,Dara çektiğim ruhumun meydanında.Atomlarıma kadar çırılçıplağım.Ruhumdaki acıyı tenime tattırıyorum.Tenimdeki acıyı da ruhuma…
Derimi tuzluyorum,Kokmasın, çürümesinBelki tekrar giyerim.Tenim, boşalan kanımdaki acıyı,Hiçlik denizine akıtıyor.Zaman ve mekânAnlamsız birer ikiliye dönüşüyorBen, yeniden var oluncaya kadar bende.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.