Yenildim, bazen yanıldım ama yıkılmadım. Ve ben üzüldüm çoğu kez. Ağladım. Her yüzüme güleni dost bildim. Hüzünleri içime attım hep, mutluyum diye kendimi aldattım. Gün oldu hüzün bulutu sardı etrafımı, gün oldu sonbaharı yaşadı gönlüm; Kuruyan yapraklar gibi savruldu hayatımdan sevdiklerim. Gün oldu ayrılığı yaşadım ve can dediklerimin canımı acıttığı zamanlar oldu. Sitem etmedim, kendi iç dünyamda matemimi tuttum hep. Yine de hayattaydım her şeye rağmen ve her şeye rağmen ayakta kalmalıydım...
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.