Yorulmuştu, ama o da hayatı yormuştu… Kat kat açan gül gibiydi hayatı. Her katı bir çile yumağı… Şimdi son katmanındaydı hayatın; kıyılarına vurmuştu.
Bu duygu zembereğinden yayılan dalgalar yüreğinin odalarını sızlatarak geçerken, içinden derin bir ah çekti. Kalemi eline aldı. Şimdi kaleminden dökülenler kalbi, hayatı, varlığıydı.
Yeşile doymuş sis dağları yalarken Ben yollardayım, kıvrım kıvrım yollardaSen sıcacık yatağında bensiz uyurkenBen, yaşanmış hikâyelerin koynunda;Seni arıyorum eylül sarısı yapraklarda
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.