Bir gün birisi elma yediVe başladı hikâyemizAcıya sürte sürte yonttukları heykelimizDikildi aynaların karşısına
Biz aynaya her baktığında Dikine bir dünya görenlerVe burnundan dünya gelenler çoğu zamanBu hiçlik CoğrafyasındaDoğuyuİlla ki Doğuyu arıyoruz durmadan
Biz ilk doğduğumuzdaNe anne kelimesi büyüdü dilimizdeNe de babaKonuşmayı ilk söktüğümüzde bizİnsan dedikİn - San heceleyerek
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.