Dut AğacıBeni neden sattın bir kaç istanbula'aArtık zapt edemiyorum mahzendeki ruhlarımıKafamdaki gergedanlar da çok büyüdüİyi ki dinozorlar mevsimi değil iklimlerimCemreler düşmedi,boynu bükük nergislerin kucağınaGiderken dönecektin kışın ilk baharındaBeni üzmemeye söz vermiştinBabamdan kalan o son dut ağacı altında.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.