Kanarmış, insanlar sevdiklerini kaybedince; kanarmış yürekleri. Aşkın karşısında mağlup olan yüreği görünce taşlar, ağaçlar, kuşlar… kanarmış... Yaralıymış Şeyhmus; bir Ceren’in okuyla. Kara taşa koymuş yüreğini; ezmiş o taş, o yüreği.Hasta gönüllü bu dünyada terkedilmiş bir yürekmiş Şeyhmus… Tanrıdan aşkı çalan bir melek, onu geri alacağı güne kadar kalbine saklamış Şeyhmus’un. Melek bir daha da uğramamış… “Bir erkek, aynı kadını -büyük bir aşkla- her gün sevebilir mi?!” “Seviyordu Şeyhmus!”
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.