Sonra sarı terk etti,Saçlarının sarısı.Siyah neyime yetmezdi ki!Olurdu, sarısız da olurdu…
Hiç ağlamadım sarılara, yeşillereGökkuşağı gülüşlerinin gidişineHiçbirine…
Ben kırmızıya ağladım,Kırmızının gidişine yandım.Ateş kırmızısıydı aşkımız,Kan kırmızısıydı yüreklerimiz,Onunla boyanmıştı ruhumuz…Kızılcık şerbeti içsem de nafileKırmızı değil artık kanımO gittiğinden beri.Asıl şimdi durgunumŞimdi renksizim
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.