Alnımdaki çizgilerin hepsi sensinbir hüznün alfabesinde...Mevsim bahara yelteniyorÇiçeğe durdu erkenci bademler ve gülhatmiGözlerinden başladım hatmetmeye yar seni.
Akasyalar şehrinde kuşluk vaktiBir demlik çay acıyor bir çift yalnızlığaNarin bir gelincik ürperiyor kuytusundaSerçeler seherin mavisine düşürüyor sesiniPusulasız ve yalnızımNe kaçtığım belli benim ne kovaladığımBir öykü de geçmeye görsün adın seninYazılmamış bir şiirin yolunu tutuyorsun Yasemin.
Kendi mecrasındaKadre ugramış eski tüfek bir neferimÖlümden öte köy yok bilirimLakin benim senden gidesim yok sevgilim.Biz hep kimsesizdik sevmelerdeKimsesizlik sebebinedir ülkeyi sevmek suçundanmapuslara düşmelerim
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.