“ daha önce de oturan oldu buraya, mutlaka:ya kederli kalbinde kramp ya şakaklarında ipi yitik bir uçurtma, bir volan ki neden böyle çabuk çabuk döner, başımdan beter?
ah, dalmışım! çayım, soğumuş bardaktarüzgarla sımsıcak söyleşirken, gün akşamolmuş, gurup bir şarkı fısıldamakta…
insan, üzgün gölge! geçer yeryüzü avlusundanavuçlarında bir iç çekiş … bir varmış bir yokmuş,ıslıklarım boşlukta? İyi akşamlar dünya.”
İlhan Kemal, Ağır Çıvgın ile bambaşka kapılar açıyor şiirin bahçesine. İçten söyleyişiyle bir şeye işaret ediyor bizlere. Neye mi? Nitelikli şiire ve iyi bir kitaba…
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.