"
n
SAY Kİ İSTANBUL SENSİN
n
n
Uzaksın dostum
n
Ama say ki İstanbul’dasın
n
Sağına dönsen boğazından öpeceksin
n
Soluna dönsen Beyoğlu ile hasbıhal edeceksin
n
Tüm dostlar kanat çırpıyor gök mavide
n
n
Say ki İstanbul’dasın dostum
n
Bir yabancı iner Haydarpaşa’dan
n
İnsan çığlıkları Marmara’dan
n
Hülasa hilkat garibesi bir hikâyeden artansın
n
Bu şiirde metaforsun
n
Kaç bilinmeyenli denklemsin
n
Martılara atılan simitlerdeki susamsın
n
n
Say ki İstanbul sensin dostum
n
Bense son yolcusunu bırakıp demir alan vapur
n
Güvertemde bir kaç martı
n
Ve bin yıl evvelinden bir anı"
n
n
-Muhammet YALÇIN AZİZOĞLU-
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n
n