Ne zaman canım sıkılsa ben yazarım.
n
Kâğıttır bana samimi gelen,
n
kalemdir beni noktasıyla virgülü ile önüme dizen.
n
Samimiyetsiz bakışlara anlatmam ben derdimi,
n
sevgimi, sinirimi, öfkemi...
n
Ne zaman sıkılsa canım yazarım ben.
n
Anneden bir saklar, dosttan iki saklar,
n
arkadaşa sadece üç anlatırım.
n
Ama kâğıda, ama kâğıda susmak ne mümkün?
n
Dökerim içimi o an karşında görürüm kendimi,
n
Birinin acısını dinler yazarım,
n
birinin aşkının içinde yaşarım.
n
Anlatmam ondan alıp gidip başkalarına,
n
Ben sadece yazarım.
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n