Tepede tek başına duran, köylünün tekinsiz dediği, boyası dökülmüş, camları kırık, terk edilmiş ev, Çoban Kerem’in ilgisini çekmekteydi.
n
Yedinci sınıfa geçtiği yaz, bir süredir onarılmakta olan evde kıpırtılar gördü. Sürüsüyle birlikte bahçe kapısına dek geldi. Evin yeni sahipleri onu hemen aralarına aldılar. O günden sonra Kerem, Beyaz Evdeki insanların kendi gerçek öykülerinin yanında, kimi:
n
‘Çoban Köpeğine Kafa Tutan Kuzu,’
n
‘Özlem Gözyaşlarıyla Genişleyen Nakışlı Örtü,’
n
‘Çocukların Umutlarını Yüklenen Bulut,’
n
‘Güllü Kazak,’
n
‘Uçan Gözler,’ ve benzerleri gibi masal kıvamında;
n
Kimi ise anı niteliğinde pek çok anlatı dinleyecekti. Onun için Beyaz Ev, bir ÖYKÜ EVİ olmuştu.
n
n
(Tanırım Bülteninden)
n