Avuçlarının içinde filizlenen bir çiçekle uzandı ellerin, tutamadım. Çok uzaklardan uzanan bir bahar geldi geçti, koparılmamış papatya kokuları, menekşeler esti geçti yüreğimden usul usul. “Bir umuttu beni yakan, inançtı.” diye okudum bir kitapta o zaman inandım bahara dokunduğuna ellerimin. Güneşin tepemizde doğuşuna inandım. Dünyaya kör, mevsimlere sağır oldum. Mırıldandığım şarkıma dilsiz olamadım. Ben seni değil, bir tek gözlerini unutamadım.
Gönlüme sardım seni, gönül yaram oldun. Gönlüme doğan oldun.
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.