Anneme,Ve şiddet gören herkese…
Ah, Annem“Anneme yazacağım her şiirEksik kalırdı, biliyordum”
Taş bir Mardin evinin avlusundaYankılanırken güvercin sesleriGençliği gün ışığından sızanBir kadın girdi içeri
Hüzün hüzün olalıBöyle kahve gözlerde konaklamamıştıAnnem hiç yaşamadığı çocukluğunuAcaba yüreğinin hangi odasında saklamıştı
Sevdası hep içinde canlıHâlâ gönlü bahar, hâlâ heyecanlıHayat öyle çok acıtmıştı ki onuMutlu olmadan gelmemeliydi sonu
Bir bahar akşamı rastlamıştı oysa aşkaVe hiç gelmemişti tekrar o baharAh, annem, anlatsam anlar mıydınBen de hiç çiçeklenmedim bugüne kadar
Her seyrettiğim şiddet haberindeAklıma gelenleri bilebilsenKeşke o minicik olduğum günlere dönüpGözyaşlarını öperek silebilsem
Ah, annem, bilirimNe söylesem, ne yazsam eksikYüreğim her dem sıcacık sanaSakın unutma...
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.