Duâ; insanın yaratılış gayesi olan Rabbini tanımak ve O’na kulluk etmek; âcizliğini, fakirliğini ve kusurunu anlayarak dergâh-ı İlâhiyyeye sığınmak, kendisini en mükerrem ve en güzel şekilde yaratan, bütün kâinatı hizmetine veren Allah’a yalvarmaktır. İnsanının asıl vazifesi duâ ile kulluktur. Yani, ‘Kimin merhametiyle böyle hakîmâne idâre olunuyorum? Kimin keremiyle böyle müşfikâne terbiye olunuyorum? Nasıl bir lütua böyle nâzinâne besleniyorum ve idare ediliyorum?’ bilmektir ve binden birisine eli yetişmediği hâcâtına dâir Kâdıu’l-hâcât’a lisân-ı acz ve fakr ile yalvarmak ve duâ etmektir. Yani aczin ve fakrın cenahlarıyla makâm-ı a’lây-ı ubûdiyete uçmaktır. Duâ; kulun, Allah’a yönelmesi, rûhunun O’na yükselmesi, kalbinin O’nunla buluşması ve ihtiyaçlarının giderilmesi için O’nu çağırmasıdır. Biz de Yunus Emre gibi mevcudatın lisanıyla O’na yalvarıyoruz: “Dağlar ile, taşlar ile Çağırayım Mevlâm Seni Seherlerde kuşlar ile, Çağırayım Mevlâm Seni Su dibinde mâhî ile, Sahralarda âhu ile, Abdâl olup “Yâ Hû” ile Çağırayım Mevlâm Seni Gök yüzünde Îsâ ile, Tûr dağında Mûsâ ile Elimdeki asâ ile, Çağırayım Mevlâm Seni Derdi öküş Eyyûp ile, Gözü yaşlı Yakûb ile Ol Muhammed mahbûb ile Çağırayım Mevlâm Seni
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.