"Baci, İstanbul'un neresınde oturisız?"
"Kumkapı'da."
Hazal'ın gözleri parladı. İstanbul'u hiç bilmezdi, fakat kocasından duyduğu semtin adını söylüyordu kadın.
"Biz de, biz de!" dedi heyecanla.
"Doğrusi, bız ilk gidiyığ İstanbul'a.
Benim herif Fahriye'nin kocasıyla ortağli iş yapi. O dedığın yerde de ev tutmişlar. Ev gözelmiş. Hele neydi o iş yaptığlari yerın adi?"
"Valla, bi paşa ismidi, Mahmut'ti neydi?"
"Mahmutpaşa!" dedi kadın. Merakını yenemeyip, "Orada dükkanları mı var?" diye sordu.
Hazal döndü, heyecan ve gurur yüklü cümlelerle anlatmaya koyuldu.
"Valla aslına bağacağ olırsan iş büyükmiş. Yere sergi açilar, geyim meyim satilar. Şimdilığ laf aramızda baci, biraz gizli yapilar bu işi... Belediyeden habersız. Zabıtalar her gün bunlari kovalimiş, bunlar da sokağ sokağ gezıp, sonra gene ayni yere gelilermiş. Bu zabıtalardan biri, Fahriye'nin kocasi tarafgillerden birilerinin kirvesi olimiş. Demiş ki, belediye bıkarsa sızi kovalamaz artığ. Yeter ki sız inad edın. Benım herif de deyi ki belediye o paşa yerde bıze bir yer zimmetlesın, üç ayda bir bina dikerem İstanbul'un orta yerıne... Bızım çocuğlar da orada oğiyacağlar. Allahımdan umaram büyük adam olurlar..."
(Tanıtım Bülteninden)
Sayfa Sayısı: 160
Baskı Yılı: 2008
Dili: Türkçe
Yayınevi: Aras Yayıncılık