Tesbih, en bilinen İslami alışkanlıklardan biridir. Allah'ın sıfatlarını tesbih ederken sayı saymak için kullanılan ve 33 veya katları kadar boncuk tanesinin ipe dizilmesiyle meydana gelen halkanın adıdır. Sadece İslamiyet’te değil, pek çok dinde kullanılır. Örneğin tespihin 11, 33 ve 99 taneli olanları Müslümanlar, 108 taneli olanları ise Budistler tarafından kullanılır. Tesbihin ucundaki parçaya imame denir. Avrupa’daki tesbih alışkanlığı ise, Müslümanlar tarafından başlatılmıştır. Hatta Hıristiyanlıkta da yeri olan teşbih çeşitleri, yine Müslümanlar tarafından bu dine sokulmuştur. İslamiyet’in ilk yıllarında Müslümanların tespih yerine el içinde parmaklarını saydıkları bilinmektedir. Tespih, bu alışkanlığın bir alternatifidir. Hz. Muhammed’in teşbih kullanmadığı bilinmektedir. Bu alışkanlığın ilk defa Hz. Ebu Bekir döneminde başladığı sanılmaktadır. "Tesbih çekmek" namazı tamamlayan bir ayrıntı olarak bilinir ve önemlidir. Kısacası, tesbih kullanmak İslamiyet’e dair en eski geleneklerden biridir.
Tesbih çeşitleri rahatlamak için namaz ve ibadet dışında da kullanılabilir. Bu amaçla kullanılan tespih modellerin tane sayısı önemli değildir. Zira bir aksesuar işlevi gördüklerinden, önemli olan güzel görünmeleri ve ele rahat oturmalarıdır. Bu amaçla çok değişik renk ve çeşitteki taşlardan üretilebilirler. Ancak zikir amaçlı üretilen tespih modellerinin tane sayısının tam olması şarttır. Bu iş için kullanılan tespihler, önemli bir ritüelin parçasıdır ve bir süs değildir.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.