“yüzümü hangi yöne dönsem kanıyor; ama aydınlık!
şiir yüklü gemilerle taşınan düşüncelerde –doğum sancısı
uzamları kıvrılan aynalarda kaybettiğim tini gördüm
kendi nehrimde parça parça yüzdüm,
arınmanın kıyısına vurdum
insanlar yüzsüzleştikçe mahcubiyetim azaldı
tarihin borazan yaprakları hâlâ küfrediyor –duyuyorum
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.